HET ZIT EROP!

Ik zit naar mijn scherm te staren, ik besef nog niet helemaal dat het echt zover is. Vandaag gaan we dan eindelijk weer terug naar Nederland. De laatste paar weken heb ik hier heel veel over nagedacht, hoe gaat het zijn als ik mijn ouders en zus weer zie op Schiphol? Ik denk dat ik in ieder geval heel hard ga huilen haha. Ik kan echt niet wachten tot we in de lucht zitten en we te horen krijgen dat we bijna gaan landen op Schiphol. Het zit erop ...

Lieve lezers, waar moet ik beginnen? Nu ik dit typ ben ik echt een beetje flabbergasted. Ik heb zoveel gedaan, gezien, ervaringen dat is niet te beschrijven. Ik begon aan dit avontuur met het idee om te gaan werken en daarna nog lekker twee maanden vakantie te vieren samen met mijn lieve vriend. Helaas heeft het niet zo mogen lopen. Ik bleef, ondanks zoeken en vele sollicitatie brieven versturen, werkloos en was dus gedwongen om thuis te blijven. Wat was dit verschrikkelijk, echt. De eerste dagen waren nog wel oke maar daarna ging het alleen maar bergafwaarts. Ik was ongelukkig, voelde me alleen en kreeg na twee maanden ontzettend last van heimwee. Zo erg zelfs dat ik een vlucht had geregeld naar Nederland. 7 mei zou terug vliegen maar toch voelde het ergens niet goed. Ik wilde het dolgraag samen met mijn vriend afmaken en samen terug vliegen. Niets is leuker en fijner dan weer samen op Schiphol aankomen en onze vrienden en familie weer in de armen te kunnen vallen. Ik ben gebleven en ik meen het als ik zeg dat ik er nog geen moment spijt van heb gehad.

Een van de eerste keren in Melbourne.

Natuurlijk had ik nog momenten waarop ik liever thuis wilde zijn. Ik ben iemand die van vastigheid houd en alles graag geregeld wil hebben en wil weten waar ze aan toe is. Dit kon ik wel vaarwel zeggen hier haha. Alles ging anders dan we hadden verwacht en ik heb zoveel nieuwe mensen ontmoet daar wordt je gewoon eng van. Mijn vriend heeft veel familie in Australië wonen. In Melbourne en Perth. Ik vond het heel overweldigend om zoveel familie te ontmoeten en daar dan ook meteen te moeten overnachten. Je kent die mensen niet en moet daar meteen een paar dagen blijven. Natuurlijk ben ik hartstikke dankbaar en blij dat we onderdak hadden en dat de familie zo aardig en behulpzaam waren maar toch, ik voelde me er in het begin totaal niet fijn bij. Een beetje aan het einde van onze reis had ik dit soort momentjes ook nog wel een beetje maar ik merkte wel dat het allemaal steeds makkelijker gaat. Daar ben ik dankbaar voor, ik ben op zoveel verschillende punten veranderd. Ik kan me nu beter aanpassen en me bij dingen neerleggen. Dingen gaan nu eenmaal niet altijd zoals je het uitgedacht had. Jammer dan, get on and no worries. 

Royal Botanical Gardens.

Melbourne Zoo bij de kangoeroes!

Uitzicht vanaf de Skydeck in Melbourne.

Maar man o man wat heb ik genoten van vooral de laatste periode. We hebben geen makkelijke tijd gehad, het zoeken naar een baan wat mislukte, huizenjacht wat niet echt lekker liep en waar we uiteindelijk bij een vreselijk stel belanden en een beetje uit de hand liep (ach) .. Ik was bang dat dit mijn hele reis naar Australië zou verpesten. Mooi niet! Mijn vriend drukte me op het hart dat ik echt moest gaan genieten, straks ben ik weer thuis en dan begint het gewone leven weer. Ook hier had ik weer even wat moeite mee, we gingen van familie naar familie en ik vond het moeilijk om me ergens thuis te voelen. Je leeft uit een koffer en dat gaat je opbreken. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen, de familie van mijn vriend is zo warm, aardig behulpzaam en doen echt alles voor je. Bewonderenswaardig echt! We hebben zulke leuke en mooie dingen gezien en gedaan, de tijd ging zo snel.

 Perth City.

Tsja, meer kan ik gewoon even niet kwijt. Ik moet alles nog een beetje op een rijtje zetten en ga nu vooral genieten van het feit dat ik weer lekker naar huis ga. Ik wil jullie in ieder geval nog heel heel heel erg bedanken dat jullie met me mee hebben geleefd en voor jullie lieve comments op de Weekly Updates en foto artikels. Dat betekent heel veel voor me, dank jullie wel!

Nog een keer, bedankt voor het lezen en tot snel!

XO