woensdag 12 februari 2014

Australië: The story so far

We zitten inmiddels alweer bijna een maand in Australië dus ik vond het tijd om een update te geven over hoe het hier is, waar we nu wonen en hoe het nu verder gaat.


Jeetje ik kan niet geloven dat we hier alweer bijna een maand zijn. En wat ik al helemaal raar vind is hoe we zo zenuwachtig waren voordat we hierheen kwamen. Als ik eraan terug denk hoe ik in mijn lege huis met mijn koffer en tassen op mijn ouders zat wachten om naar het vliegveld te gaan .. meteen krijg ik weer dat misselijke en zenuwachtige gevoel wat ik toen had. Nu ik hier ben kan ik me absoluut niet voorstellen waarom ik zo nerveus was haha. De mensen hier zijn zo tof, relaxt en vriendelijk dat je je meteen thuis voelt.

De laatste dag dat we bij de familie van Matthijs waren. Zij mogen gebruik maken van een soort bos huisje van kennissen dus daar zijn we één dagje heen gegaan. Wat was dit ge-wel-dig. De eerste twee weken zijn zo'n gave ervaring geweest. Vooral omdat ik iemand ben die graag alles schoon en netjes wil hebben en als ik vroeger op vakantie ging was dit altijd in nette, schone en luxe huisjes. En nu moesten we in slaapzakken in een bos huis slapen waar, tsja hoe kan het ook anders, allerlei spinnen en enge beesten zaten. In het begin vond ik het helemaal niks maar ik heb hier zoveel van geleerd. 




 Prachtige zonsondergang vanaf onze kampeer plek. 




De eerste keer dat ik in Melbourne was dacht ik wel even: 'Oh jeetje waar ben ik aan begonnen?'. Dat gevoel ging verbazingwekkend snel over toen ik er even rond liep. Het is groot maar op zich kun je goed je weg vinden en staat overal duidelijk aangegeven waar je heen kunt en waar de tram rijden etc. Ik kan wel zeggen, ik ben nu 3 keer in Melbourne geweest en ik ben toch wel een beetje verliefd geworden op deze stad. Ik ben echt een stadsmens en vind al die mensen en winkels helemaal geweldig! De eerste keer Melbourne heb ik meteen wat CV's afgegeven bij o.a. Starbucks en ik moet zeggen dat ik dat wel heel eng vond. Melbourne is leuk maar om er te werken lijkt me wel scary. 




Helaas is het nog steeds niet gelukt om een baan te vinden. Ik heb in de stad en vooral veel via internet gesolliciteerd maar of ik krijg geen reactie of ze hebben er toch een probleem mee dat ik een Working Holiday Visa heb. Heel frustrerend en totaal niet motiverend om nog verder te zoeken .. grr. Gelukkig hebben we nu wel een fijn huis gevonden in Melbourne. In Burwood om precies te zijn. Hier wonen we in totaal met z'n zessen, op dit moment zijn de eigenaren van het huis voor een maand weg dus is het iets rustiger. Ze hebben een lieve Golden Retriever pup van 5 maanden oud waar ik persoonlijk heel blij mee ben. Vijf dagen in de week zit ik alleen thuis dus dan vind ik het fijn om toch iemand om me heen te hebben, bovendien laat ik 'm twee keer per dag uit dus kom ik ook nog eens het huis uit haha.




Dat ik geen werk kan vinden is toch echt wel een dingetje. We moeten hier de huur betalen voor ons huis waar we nu zitten en boodschappen kopen. Even voor de duidelijkheid; we hebben geen geldproblemen maar de bedoeling van dat ik zou gaan werken was dat we geld konden sparen voor onze vakantie. Ik heb mezelf voorgenomen een ultimatum te stellen van bijvoorbeeld drie weken. Als ik in die drie weken nog geen werk heb gevonden ga ik terug naar Nederland. Dat was natuurlijk niet de bedoeling maar feit is en blijft dat als ik geen werk vind ik geen geld verdien voor onze vakantie en ik hier maar de hele tijd alleen zit. Dat is voor even niet zo erg maar om dat maanden vol te moeten houden is wel heel lang. 


 Goudmijnen van een paar honderd jaar oud.




Ik zou het natuurlijk verschrikkelijk vinden om weg te moeten. 23 uur alleen in een vliegtuig, mét overstap, is toch niet een van mijn favorieten dingen maar als het moet dan moet het. Bovendien zou ik mijn vriend ontzettend missen (heb hem al eens eerder drie maanden moeten missen toen hij in Australië was) en zou ik het heel erg vinden dat we onze vakantie niet kunnen vieren waar we ons zo op hadden verheugd. Ik heb het hier veel over gehad met mijn vriend en met mijn ouders. Terug naar Nederland gaan is dan de enige optie. 


Wat is Australië toch geweldig, als ik deze foto terug zie dan krijg ik meteen weer zo'n happy gevoel van binnen. Het zou toch fantastisch zijn om nog een maand of twee maanden door dit soort landschappen te reizen en andere dingen te zien. Don't get me wrong, ik vind het nog steeds mooi alleen zie ik nu maar een klein deel van het land terwijl er zoveel meer te zien is. 


Als je voor ons huis staat heb je een heel tof uitzicht op Melbourne. 




Pff, ik zou dit echt niet willen missen. Het is heel gek want het ene moment denk ik: 'Ik wil heel graag terug omdat ik iedereen ontzettend mis maar ook om te werken en geld te sparen' en het andere moment denk ik: 'Dit zou ik voor geen goud willen missen, ik krijg spijt als ik terugga'. Aaargh zo verwarrend allemaal. Zoals jullie misschien weten hebben we ons huisje verhuurd aan een vriend van mijn vriend. Mocht ik eerder teruggaan naar Nederland dan kan ik het natuurlijk niet maken heb ons huis uit te gooien, zou een beetje lullig zijn haha. Gelukkig heb ik daar wel een oplossing voor, ik zou namelijk tot mijn vriend terug is bij mijn ouders mogen blijven. Mijn oude kamer maken ze dan tot een logeerkamer. Hoe lief is dat? Eigenlijk zou ik alleen daarom al wel terug willen. Ik ben heel erg gehecht aan mijn ouders en kan super goed met ze opschieten. Weer naar huis gaan en alles op een rijtje zetten lijkt me heerlijk ..




Het is best zwaar dat mijn vriend vijf dagen in de week stage loopt maar als we dan het weekend samen zijn geniet ik hier extra van. 




Dat was de update voor nu even. Jullie weten nu iets meer over hoe de situatie hier is en wat er de komende weken gaat gebeuren. Natuurlijk houd ik jullie van alles op de hoogte!

Bedankt voor het lezen.
Veel liefs,

Anoeska.

6 opmerkingen:

  1. een hele mooie ervaring! ik hoop dat je werk vind zodat je daar kan blijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk met al die foto's! Daar wordt het verhaal veel leuker van.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gelukkig heb je geen spijt dat je mee bent gegaan. Ik hoop dat je werk kunt vinden! Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lijkt me echt een geweldige ervaring. Ik hoop dat je nog werkt zult vinden!
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat gaaf dat je in Australië bent! Wel frustrerend dat je geen werk kan vinden, in Australië werken toch ook veel backpackers? Kun je op die manier geen baantje vinden?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dank jullie wel voor de lieve reacties!
    Moniek, ja dat zou je zeggen van wel alleen 'echte' backpackers baantjes is meer in kassen werken etc. en dat is lichamelijk veel te zwaar voor mij.

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie!